بررسی عامل زبری سطحی ایجاد شده به روش ماسه پاشی بر روی ایجاد پیوند با استخوان در ایمپلنت تهیه شده از آلیاژ Ti-6Al-4V

در این مقاله با توجه به اهمیت تولید ایمپلنت های دندان سعی گشته تا پر مصرف ترین روش ایجاد بستر مناسب برای تولید یک ایمپلنت دندانی بررسی گردد. در این جا یک نمونه ایمپلنت از یک میله تیتانیومی با آلیاژ Ti-6Al-4V پس از تراشکاری و انجام عملیات شکل دهی مورد پاشش ماسه با اندازه دانه های مختلف قرار گرفته است. سپس نمونه ها در محلول شبیه ساز بدن قرار داده شد . نمونه های تولید شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی تحت مطالعه قرار گرفت و نتایج آن گزارش گردید. بررسی های میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص ساخت که سطح اماده شده توسط ذرات ساینده دارای تخلخل سطحی مناسبی برای رشد سلول ها نسبت به سطح اولیه می باشد. همچنین از این سطح را می توان توسط فرایندهای ثانویه مانندآنودایز بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

ایمپلنت ، استخوان ، بایو مواد ، ماسه پاشی ، تیتانیوم