صحنه پردازی و توصیف در مجموعه داستان های کوتاه ستارگان سیاه وماه نخشب نوشته سعید نفیسی

جایگاه ویژه سعیدنفیسی در حوزه ادبیات داستانی و بویژه جایگاه وی در عرصه داستانهای تاریخی و سهمی که وی در نگارش این داستانهاورواج آنها داشته است پژوهش در دو مجموعه داستانهای او ماه نخشب و ستارگان سیاه را توجیه میکند. تامل در مجموعه داستانهای کوتاه نفیسی، دلالت بر این دارد که این ادیب پرکار در طول دوران فعالیت ادبی خود، با استفاده از شگردها و روشهای متنوعی، وجوه هنری داستانهای خود را تعالی و تکامل بخشیده است. پژوهش حاضر، به بررسی صحنه پردازی و توصیف به عنوان دو عنصر آفرینش داستان در مجموعه داستانهای ماه نخشب و ستارگان سیاه از سعید نفیسی 1274) ش.) پرداخته میشود. نویسندگان درصدد رسیدن به پاسخ این پرسشها هستند که: .1 آیا سعید نفیسی از عهده بهره برداری از این دو عنصر بخوبی برآمده و توانسته است، اصول و قواعد مربوط به آنها را متناسب با محدوده دو مجموعه داستان کوتاه ستارگان سیاه و ماه نخشب نیز، رعایت کند .2 کدام عامل و عنصر صحنه ساز بیشترین و موثرترین نقش را در داستانهای او ایفا کرده است به طور کلی، میتوان گفت که نفیسی عناصر صحنه پردازی و توصیف را متناسب با سبک تاریخ-نگاری و سادهنویسی خود با دیدی تصویری و فشرده برای حیات بخشیدن به داستانهای تاریخی و ساده نگار خود، بکار گرفته است.