بررسی های ریزساختاری و دیلاتومتری در طول فرآیند آستنیته شدن فولاد زنگ نزن مارتنزیتی

در این پروژه به منظور دستیابی به یک ریزساختار یکنواخت اولیه، قبل از فرآیند شکل دهی داغ، شرایط عملیات حرارتی آستنتیه شدن برای فولاد زنگ نزن مارتنزیتی AISI422 مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور با استفاده از دستگاه دیلاتومتری شرایط متفاوت آستنیته روی نمونه های استوانه ای شکل اعمال شد. از میکروسکوپ نوری، الکترونی و عبوری برای بررسی های ریزساختاری، تعیین درصد فاز فریت دلتا و بررسی رفتار رشد دانه های آستنیت استفاده شده است. از نتایج دیلاتومتری به منظور تعیین درصد فاز فریت دلتا استفاده شد و مدلی برای این منظور پیشنهاد شده است. مقایسه درصد فاز فریت دلتای تعیین شده در بررسی های ریزساختاری و مقدار مشخص شده به کمک آنالیزهای دیلاتومتری نشان داد که دیلاتومتری، روشی قابل اعتماد برای تعیین درصد فاز فریت دلتا است. از این رو از این روش می توان مواقعی که تصاویر میکروسکوپ نوری قادر به شناسایی فازهایی با مقادیر کم و پراکنده نیست، استفاده کرد. به علاوه مدلی برای پیش بینی رفتار درشت شدن دانه های آستنیت ارایه شده است. بررسی های داده های ثبت شده دیلاتومتر برای تعیین دمای استحاله آستنیتی و دمای شروع و پایان تحول مارتنزیتی استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش زمان نگهداری از 5 به 30 دقیقه، دمای شروع استحاله مارتنزیتی از 280ºC به 252ºC کاهش یافته است که این اثر بدلیل درشت شدن دانه های آستنیت و کاهش مکان های جوانه زنی تیغه های مارتنزیتی می باشد.

کلیدواژه ها:

آهنگری داغ ، فاز فریت دلتا ، شکل دهی ، دیلاتومتری ، رشد دانه آستنیت