بررسی و مقایسه ریزساختارهای انجمادی آلیاژ آلومینیم A390 تولید شده به روش های ریخته گری کوبشی، ریژه و ماسه ای

در این پژوهش اثر فرایندهای ریخته گری مختلف شامل کوبشی، ریژه و ماسه ای بر ریزساختار، عیوب ریختگی و خواص نهایی آلیاژ A390 مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور عملیات بار ریزی در دمای 680°C و همچنین فشار 120MPa در نمونه های ریخته گری کوبشی و فشار ثقل برای نمونه های ریخته گری در ماسه و ریژه انجام شد. بررسی های ریزساختاری توسط میکروسکوپ های نوری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با فرایند ریخته گری کوبشی می توان ریزساختاری بدون عیب شامل سیلیسیم های اولیه اصلاح شده و دندریت های خرد شده و سل های یوتکتیک ظریف تر نسبت به فرایندهای ریخته گری در ماسه و ریژه به دست آورد. ارزیابی های کمی ریزساختار نشان داد که روش ریخته گری کوبشی در مقایسه با دو روش ریخته گری در ماسه و ریژه سبب کاهش مساحت و نسبت طول به عرض ذرات سیلیسیم های اولیه به ترتیب به میزان های 27 درصد و 49 درصد شده است. همچنین عیب ریختگی ریز حفرات انقباضی در نمونه های ریخته گری کوبشی مشاهده نشده است در حالی که در نمونه های ماسه ای این عیب کاملا مشهود و در نمونه های ریژه نیز تاحدی بوده است.

کلیدواژه ها:

ریخته گری کوبشی ، ریژه ، ریخته گری در ماسه ، سیلیسیم اولیه ، ریزساختار انجمادی ، آلیاژ A390