اثر دما بر تحولات ساختاری و رفتار کشش گرم سوپر آلیاژ Inc718plus

آلیاژ Inconel718 plus جز آلیاژهای جدید پایه نیکل بوده که به دلیل خواص دما بالا و کارگرم پذیری مناسب و همچنین جوش پذیری آسان در صنایع هوایی مورد توجه قرار گرفته است. آلیاژ مذکور از طریق کارگرم تولید شده و از طریق عملیات حرارتی پس از تغییر شکل استحکام می یابد. از آنجایی که آلیاژ Inconel718 plus در محفظه احتراق و کمپرسورهای توربین های گازی مورد استفاده قرار می گیرد، و آلیاژهای منتخب برای کاربردهای مذکور حساسیت زیادی به خصوص در دماهای بالای سرویس دهی دارند، شناخت کامل رفتار کارگرم پذیری و محدوده دمایی جهت کنترل ساختار و خواص نهایی آن ضرورت دارد. لذا در پژوهش حاضر رفتار کشش گرم آلیاژ از طریق آزمایش کشش در محدوده دمایی 950 تا 1200˚C و نرخ کرنش 0/1s-1 بررسی شده است. ملاحظه شد که افزایش دما از 950 به 1000˚C سبب کاهش تنش سیلان، همراه با افزایش داکتیلیته می شود. بررسی ریزساختارها نشان داد پدیده مذکور مربوط به جوانه زنی دانه های تبلور مجدد دینامیکی در ساختار است. ملاحظه شد که آلیاژ در محدوده دمایی 1000 تا 1100˚C بیشترین میزان داکتیلیته را به واسطه وقوع پدیده ی تبلور مجدد دینامیکی دارا است. همچنین افزایش دما از 1100 به 1150˚C سبب افت کرنش شکست می شود که به کاهش استحکام مرزدانه ها در آن دما و توسعه ترک های مرزدانه ای مربوط شد.

کلیدواژه ها:

سوپرآلیاژ Inc718plus ، کشش گرم ، تبلورمجدد دینامیکی