بررسی تاثیر پیرسازی حرارتی بر تحولات ریزساختاری و خواص مکانیکی ورق نورد گرم شده سوپرآلیاژ N155

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر عملیات همگن سازی، نورد گرم و پیرسازی بر روی سوپرآلیاژ N-155 ریختگی می باشد. سوپرآلیاژ N155 از دسته سوپرآلیاژهای پایه آهنی با مکانیزم استحکام بخشی از طریق محلول جامد است که ساختار ریختگی این سوپرآلیاژ به صورت دانه های دندریتی فاز آستنیت ϒ به همراه توزیع کاربیدهای یوتکتیکی شکل در مرز بین دندریت ها است. عملیات همگن سازی برای این سوپرآلیاژ در دمای 1180 ͦ C ، عملیات نورد گرم در دماهای 950 و 1050 ͦ C و عملیات پیرسازی در دمای 760 ͦ C در مدت زمان 4 تا 24 ساعت انجام شد. نتایج نشان داد که در میان نمونه های مورد بررسی، نمونه های نورد گرم شده در دمای 1050 ͦ C و پیرسازی شده به مدت 8 ساعت، دارای بهترین خواص مکانیکی (استحکام کشش MPa 990 و کرنش شکست 24 درصد) است. در طول عملیات نورد گرم کاربیدهای یوتکتیکی باقیمانده از عملیات همگن سازی که حاوی ذرات نامحلول NbC است در زمینه آلیاژ پراکنده شده از آن جهت که منبع اصلی فازهای رسوبی در فرایند پیرسازی می باشد، توزیع مناسبی از کاربیدهای M6C را در زمینه و اطراف مرزدانه ها فراهم کرده است

کلیدواژه ها:

سوپرآلیاژ N155 ، پیرسازی حرارتی ، نورد گرم ، همگن سازی ، کارسختی