رسوب دهی الکتریکی و بررسی خواص پوشش آلیاژی نیکل-مولیبدن

در این پژوهش به ایجاد پوشش آلیاژی نیکل-مولیبدن از حمام های سیتراتی-آمونیاکی با غلظت های متفاوت مولیبدن با روش رسوب دهی الکتریکی یا آبکاری پرداخته شده است و خواص پوشش با پوشش نیکل تنها مقایسه شده است. با افزایش غلظت مولیبدن تا 0/07 مولار در حمام آبکاری میزان مولیبدن تا 30 درصد وزنی افزایش می یابد. برای مقایسه مقاومت خوردگی پوشش نیکل- مولیبدن با نیکل تنها آزمون پلاریزاسیون تافل انجام شد که مقاومت خوردگی پوشش نیکل-مولیبدن تا بیش از 10 برابر نسبت به نیکل تنها بهبود یافت. برای مقایسه سختی و مقاومت سایشی پوشش ها آزمون میکرو سختی سنجی ویکرز و آزمون پین روی دیسک انجام شد که مشاهده شد سختی پوشش نیکل مولیبدن تا حدود 900 ویکرز افزایش یافته است در حالی که این مقدار برای پوشش نیکل تنها حدود 500 ویکرز می باشد. نتایج آزمون پین روی دیسک نیز بیانگر کاهش نرخ سایش پوشش نیکل-مولیبدن نسبت به نیکل تنها می باشد. نتایج آزمون پراش پرتو ایکس برای پوشش نیکل مولیبدن نشان دهنده تشکیل ترکیبات بین فلزی نیکل و مولیبدن در پوشش می باشد. نتایج حاصله از آزمون سایش و خوردگی نشان داد که پوشش حاوی 15 درصد وزنی مولیبدن بدست آمده در 10=pH دارای بیشینه مقاومت سایشی و خوردگی و سختی است.

کلیدواژه ها:

رسوب دهی الکتریکی ، پوشش آلیاژی ، نیکل-مولیبدن ، مقاومت خوردگی ، مقاومت سایشی ، ولتامتری چرخه ای