بررسی مشروعیت انواع گردشگری از نظر فقه امامیه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 643

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMET01_241

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

تعداد زیاد جهانگردانی که از نقاط مختلف دنیا به دلایل متعددی بازدید میکنند، گونهها و شیوههای متفاوتی از گردشگری را پدیدآورده است. بدیهی است همه این روشها و انواع، مورد تایید یا رد شرع مقدس اسلام نیست. با توجه به ابتلای بسیاری از مردم به سفر، مشروعیت سنجی این شیوهها و انواع، لازم به نظر میرسد. پژوهش حاضر،که به بررسی مشروعیت انواع گردشگری از نظر فقه امامیه میپردازد؛ پس از معرفی انواع و شیوههای مرسوم گردشگری درجهانمعاصربراساس تعریف سازمان جهانی گردشگری UNWTO) (،با بهرهگیری از احکام و قواعد فقه و همچنین فتاوای فقهای گذشته و حاضر شیعه؛ 35 نوع گردشگری رایج در جهان امروز را مورد کنکاش فقهی قرارداده است.نتایج این پژوهش نشانگر آن است که 25 نوع از انواع و شیوههای گردشگری مذکور، از نظر شرعی جایز، دو نوع از گردشگری با رعایت برخی موازین شرعی جایز و هشت نوع از گردشگریهای مرسوم از نظر فقه امامیه جایز نمیباشد.

نویسندگان

سیدجواد موسوی

دانشجوی دکتری مدرسی معارف دانشگاه فردوسی

سیدمحمدتقی قبولی درافشان

دانشیار گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد