تاثیر پوشش های براق بر روی تغییرات دمای جریان اجباری هوا در یک محفظه ساخته شده از جنس جنس پلیکربنات

پلیکربنات از خانواده پلیمرهای ترموپلاستیک است. نحوه عملکرد ورقهای پلیکربنات به گونهای است که در تابستان که خورشید بصورت کاملا عمود میتابد، با بازگرداندن مقدار قابل توجهی از نور خورشید از گرمایش بیش از حد محیط زیرین جلوگیری میکند و در سایر فصول نسبت به تغییر زاویه تابش خورشید، میزان گذر نور و گرما نیز تغییر میکند، به طوری که در فصل زمستان که خورشید کاملا مایل میتابد، بیشترین گذر نور از سطح فوقانی به فضای داخل را ممکن میسازد. پرتوگیرها از مواد با ضریب گسیل کم و ضریب بازتاب زیاد ساخته شده اند و برای کاهش انتقال خالص تشعشع بین دو سطح به کار میروند. وجود پرتوگیر باعث ایجاد مقاومتهای اضافی میشود،در نتیجه آهنگ انتقال گرما کاهش مییابد. در این مقاله از فویل آلومینیوم به عنوان پرتوگیر استفاده شد، زیرا ضریب انعکاس آن نسبت به سایر فلزات عدد نسبتا بزرگی می باشد. و 88 % از تشعشع دریافتی توسط این فویل ها بازتاب داده می شود و تنها حدود 12 % از این تشعشع توسط فویل آلومینیوم دریافت می شود و با توجه با مات بودن فویل، تشعشعی از آن عبور داده نمی شود.نتایج به دست آمده حاکی از آن است که استفاده از پوششهای براق بر روی سطح خارجی یک محفظه با بدنه پلیکربناتی، باعث میشود تا اختلاف دمای جریان سیال ورودی به داخل محفظه با جریان سیال خروجی از آن نسبت به حالت بدون پوشش و زمانی که تشعشع خورشید مستقیما به بدنه پلیکربناتی برخورد میکند به طور میانگین، برای تمام ساعت ها و در تمام زوایای مورد آزمایش، حدود 5.42 درجه سانتی گراد کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

سپر تشعشعی ، پلی کربنات ، پوشش های براق ، فویل آلومینیوم