بهینه سازی مدل تحلیلی قابلیت اطمینان نیروگاه بادی

امروزه به دلایل زیست محیطی و اقتصادی روند استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به ویژه توربینهای بادی به منظور تولید برق در کشورهای مختلف دنیا افزایش یافته است. از طرف دیگر توان تولیدی توربینهای بادی وابسته به سرعت باد بوده و با توجه به عدم قطعیت سرعت باد، توان خروجی این نیروگاه ها متغیر میباشد. این امر بر مسایل مختلف سیستم قدرت از جمله قابلیت اطمینان تاثیر میگذارد. به منظور بررسی تاثیر مزارع بادی بر مطالعات قابلیت اطمینان سیستم قدرت نیاز به یک مدل تحلیلی قابلیت اطمینان میباشد که در این مدل هم خرابی اجزا و هم عدم قطعیت سرعت باد در نظر گرفته میشود. با توجه به اینکه تنوع توان های خروجی مربوط به توربین بادی بسیار زیاد میباشد لازم است به کمک تکنیک خوشه بندی تعداد حالت های مربوط به مدل قابلیت اطمینان این توربین ها کاهش یابد. در این مقاله به منظور تعیین تعداد حالات مناسب برای مدل قابلیت اطمینان مزرعه بادی روش های خوشه بندی مختلف مورد استفاده قرار گرفته و نتیجه میشود که بر اساس معیار متوسط انرژی تعیین نشده روش فازی میانگین مناسبترین روش میباشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کفایت سیستم قدرت ، خوشه بندی فازی میانگین ، مدل قابلیت اطمینان ، مزارع بادی