بررسی نقش خانواده و همسالان در تعلیم و تربیت کودکان و نو جوانان ایران

هدف از تهیه این مقاله با توجه به اهمیت تعلیم و تربیت در بین کودکان ونوجوانان وارتباط آنان با والدین وهمسالان که می توان به عنوان نظام یا شبکه ای از بخش های دانست که در کنش متقابل هستند و از همدیگر جدا نیستند. از آنجا که تربیت کودک منحصر به محیط خانه نمی باشد بلکه عوامل زیادی در آن نقش دارد که یکی از آن موارد نقش همسالان می باشد. در این مقاله به نقش این دودر تربیت پرداخته شده است . این پژوهش نقش خانواده و همسالان در تربیت کودک و نوجوان و در پی نوع تحقیق ، توصیفی تحلیلی است و ابزارهای گردآوری داده ها، مبتنی بر استفاده از کتاب ها، مقالات، وحاصل مطالعات نویسنده است.برخی از جامعه شناسان معتقدند که تاثیر افراد هم سن وسال عمیق تر از تاثیر خانواده و بزرگسالان است. چرا که فاصله سنی زیاد، درک تلقینات بزرگان را برای کودک دشوار می سازد و توصیه های آنان را برای وی یک امر تحمیلی و تلقینی می سازد که بدون فهم و درک باید آنها را بپذیرد. ولی چیزهایی را که از دوستان همسالان فرامی گیرد، از طریق تفهیم و تفاهم بوده و در نتیجه ریشه دارتر است.بی شک بهترین و لذت بخش ترین لحظات زندگی یک کودک و نوجوان دقایقی است که با دوستانش به سر میبرد. امام حسن علیه السلام در تربیت فرزندخویش به نقش حساس دوست و هم بازی های او عنایت ویژه ای مبذول داشته و به فرزندش می فرماید: فرزندم با هیچ کس دوستی مکن مگراین که از رفت و آمد ویژگی های روحی واخلاقی و رفتاری او آگاه گردی . تربیت ،شخصیت ،سرمشق گیری وسپس بیان مسیله اهمیت و ضرورت تحقیق درارتباط با نقش خانواده و همسالان در تربیت،معنا و مفهوم تربیت آغاز تربیت مراحل تربیت اصول کلی تربیت از دیدگاه حضرت علی علیه السلام ،تربیت از نظر دکتر غلامحسین شکوهی بدین ترتیب میباشد،نقش خانواده در تربیت نقش ارتباط و دوستی با کودکان ،همیاری و نقش همسالان در یادگیری نقش دوستان و همسالان در اجتماعی شدن کودک و در پایان نتیجه گیری از موضوع و چند پیشنهاد ساده برای خانواده که دراین پژوهش نقش اصلی و پل ارتباطی را دارند،بیان شده است.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، تربیت ، سرمشق گیری ، والدین ، کودک ، همسالان