ارزیابی روشهای زمین آماری در برآورد منطقه ای تبخیروتعرق مرجع و مقایسه با نتایج موجود حاصل از تصاویر ماهوارهای در مرکز و شمال استان خوزستان

هدف بررسی حاضر سنجش دقت روشهای مختلف زمین آماری در بر آورد منطقه ای تبخیروتعرق مرجع در استان خوزستان و مقایسه با نتایج موجود حاصل از تصاویر ماهواره ای در منطقه می باشد. در این تحقیق تبخیروتعرق مرجع از روش فائو پنمن مانتیت و با استفاده از آمار 38 ایستگاه منطقه مطالعاتی محاسبه گردید . جهت تعمیم تبخیروتعرق مرجع نقطه ای به منطقه ای، دقت روش های زمین آماری: وزندهی عکس فاصله با توانهای 1تا 5 و تعداد همسایگی های 3 الی 30 ، اسپیلاین پیرایشی،کریجینگ کروی و نمایی و کوکریجینگ در محیط GIS مورد بررسی قرار گرفت . ارزیابی نتایج درون یابیها بر اساس معیارهای : ریشه میانگین مربع خطا، میانگین خطای انحراف، خطای مطلق میانگین و رگرسیون ساده خطی صورت پذیرفته است . نتایج بدست آمده از درون یابی ها بیانگر این بود که کریجینگ کروی در مقیاس ماهانه و کریجینگ نمایی در مقیاس سالانه بهترین روش ها برای منطقه ای نمودن تبخیروتعرق مرجع در منطقه میباشند. مقایسه نتایج زمین آمار و سنجش از دور نشان داد که مقادیر تبخیروتعرق برآورد شده در زمین آمار کاربرد عملی دارند.

کلیدواژه ها:

تبخیروتعرق مرجع ، کریجینگ کروی و نمایی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، سنجش از دور