طراحی نوین یک فیبر کریستال فوتونیک به منظور کاهش ضریب پاشیدگی

فیبرهای بلور فوتونی به عنوان موجبر با پاشندگی و تلفات ساختار کم همراه با ضریب غیر خطی اندک، در سامانه های مخابرات نوری بسیار پرکاربرد هستند. در این مقاله ما به بهبود مشخصه پاشیدگی در فیبر بلور فوتونی هسته جامد شش ضلعی در فرکانس 10 تراهرتز خواهیم پرداخت. در مرحله اول با پیدا کردن مود اصلی هدایتی و میزان پاشیدگی آن به ارزیابی تغییرات پاشیدگی بر اساس تغییرات ثابت شبکه فیبر در مود اصلی با هدف دستیابی به کمترین میزان پاشیدگی پرداخته شده است. در مرحله دوم تغییرات پاشیدگی بر اساس تغییرات اندازه شعاع حفرههای ناحیه پوشش فیبر بلور فوتونی اندازه گیری و ارزیابی شده است. در مرحله سوم حفرههای تشکیل دهنده ناحیه پوشش فیبر به هندسه بیضوی تبدیل شده اند و اندازه پاشیدگی به ازای این تغییر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در مرحله چهار نیز با تغییر ضریب شکست ناحیه بستر فیبر اندازه پاشیدگی بررسی شده است. به ازای هندسههای همه ی مراحل که کمترین میزان پاشیدگی را داشته اند، ساختار بهینه شده به دست آمده است. به این ترتیب ساختار ارایه شده دارای پاشیدگی به میزان-3 10×75- پیکوثانیه بر نانومتر برکیلومتر است که نسبت به طراحیهای مشابه مقدار بسیار خوبی است.

کلیدواژه ها:

فیبر بلور فوتونی ، پاشندگی ، ضریب شکست ، ماده بستر