فرآیند تامین سرپناه موقت در کشورهای توسعه نیافته؛ نمونه موردی: زلزله 2020 هایتی

زلزله 2010 هایتی با قدرت هفت ریشتر یکی از مهلک ترین زلزله های دو سده اخیر بود. در اثر زلزله تعداد بسیار زیادی خانه تخریب شده ودومیلیون نفر بی خانمان شدند. با توجه به شدت خسارات وارده و نیز ضعف اقتصادی کشور، روند بازسازی وساخت خانه های دایمی با مشکلاتی روبرو بوده است، ذا تامین سرپناه موقت، پیش از اسکان دایم ضروری به نظر می رسید. برای ساماندهی واسکان موقت این افراد تمهیداتی درنظر گرفته شده بود، از جمله طراحی و ساخت اردوگاه، طراحی و ساخت واحدهای سرپناه موقت، کمک هزینه های مالی برای ساخت سرپناه توسط خانوار یا اجاره خانه یا انتقال به محل های زندگی اقوام، برای ساخت واحدهای سرپناه موقت در بخش اقتصادی تامین زمین لازم برای اسکان، تامین مصالح و ا نتقال آن به حل، در بخش اجتماعی شایعه های موجود در روند ساخت سرپناه های موقتف تامین امنیت در سرپناه ها، مشارکت مردم در ساخت، ابعاد و اندازه واحدها و در بخش فنی نیروی کار آموزش دیده، پیش ساختگی، ابعاد ووزن قطعه ها، تامین نور و تهویه مناسب، امکان مقاومت در برابر توفان، گسترش آتی واحدها و تبدیل شدن به اسکان دایم باید درنظر گرفته می شد. روش تحقیق این پژوهش با بررسی کتب و متون تخصصی، جمع آوری اطلاعات و مقالات تخصصی، عکس و فیلم های مستند و جستوجوی اینترنتی انجام شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد تامین سرپناه یک فرآیند است و نه یک محصول. هزینه ای که برای خرید مصالح و به کار گرفتن نیروی انسانی مورد نیاز است می تواند از طریق افراد آسیب دیده و یا میزبان ها کاهش پیدا کند. کمبود زمین مانع بسیار بزرگی است که باید به کمک آژانس ها و دولت راه حل های خلاقانه برای آن در نظر گرفت. در بخش مصالح نیز تامین مصالح مهمتر از جزییات اجرایی واحدها است. چرا که از طریق آموزش و با مشارکت مردم می توان این روشها را اجرا کرد.

کلیدواژه ها:

هایتی ، زلزله ، سرپناه موقت ، اسکان موقت