بحران آب در حوضه ابریز زاینده رود و تاثیرات آن بر اقلیم و محیط زیست منطقه ای و راهکارهای برون رفت از بحران

رشد و شکوفایی منطقه مرکزی ایران با زاینده رود پیوند خورده است. ضرورت تحقیق با عنایت به خشکسالی اخیر بستر زاینده رود ملموس تر به نظر می رسد، زیرا حیات فالت مرکزی ایران به وجود این نعمت بی بدیل وابسته است و ضروری است بررسی و کنکاش های دقیق علمی در این زمینه و ارایه راه حل های اساسی، کوتاه مدت و بلند مدت صورت پذیرد. در کشور ما اطلاعات مربوط به اثرات خشکسالی بر محیط زیست بسیار پراکنده و ناقص است. حتی می توان گفت هیچ گونه برنامه ای برای مطالعه و ثبت این اطلاعات وجود ندارد. حال آن که اطلاعات درست و دقیق از اثرات این پدیده می تواند شدت آسیب های وارده بر محیط زیست را به هنگام وقوع خشکسالی آینده کاهش دهد. با عنایت به آنچه گذشت و با توجه به موقعیت کشورما که در کمربند خشک جهان قرار دارد، اجرای راهکارهای متناسب و مناسب می تواند در کاهش اثرات کم آبی موثر واقع شود. البته درباره خشکسالی منجمله در حوضه زاینده رود، نکات و واقعیت هایی نیز وجود دارد که اهم آنها عبارتند از: 1- خشکسالی؛ یکی از ویژگی های طبیعی سرزمین های خشک است، نه بلای آن. 2- آنچه خشکسالی را به فاجعه با بحران تبدیل می کند، نبود باران نیست، نادانی است. 3- فقر مدیریتی بیشتر از فقر اقلیمی می تواند وخامت خشکسالی را افزایش دهد. 4- برتری دادن به مدیریت ریسک نسبت به مدیریت بحران، مهمترین عامل مهارکننده خشکسالی است.

کلیدواژه ها:

بحران ، حوضه آبریز زاینده رود ، اقلیم ، محیط زیست ، راهکار