امکان سنجی سامانه مدیریت بحران با استفاده از روش تلفیق GIS و واقعیت تکمیل یافته

سیستم های ارتباطی، اطلاعاتی یکی از مهمترین منابع پیشبرد یک شبکه همکاری های مشترک سازمان است به گونه ای که ارتباطبین موسسات و شرکتهای مهم تولید کننده تکنولوژی با یکدیگر در زمینه تحقیق و توسعه و تولید به صورت برخط می باشد که درانعکاس سایر منابع نقش مهمی ایفا می کند. سیستم اطلاعاتی و ارتباطی مدیریتی از سیستم های مبنی بر کامپیوتر است که در تبادل اطلاعات مورد نیاز جهت تصمیم گیری در اختیار کاربران قرار می دهد. لذا سیستم های اطلاعاتی می بایست آنچنان توسعه یابد که بتوان به طور موثر برای نظارت پیشرفت کاری تحلیل و پیش بینی روند تکنولوژی های نوین، ارزیابی کاربرد آنان و بالاخره تهیه راه کارهای مناسب برای تغذیه گروه های تصمیم گیرنده بکار می رود. علاوه بر پشتیبانی از تصمیم سازی، هماهنگی و کنترل بخش های مختلف سازمان، یک سیستم اطلاعاتی می تواند به مدیران و کارکنان در تحلیل مشکلات، تجسم بهتر و تصویر کردن موضوعات پیجیده و همچنین در تولید محصولات جدید کمک کند. با توجه به افزایش روزافزون بحران های طبیعی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که ناشی از مسایل جوی و زیست محیطی یا چالش های سیاسی دولت ها و بحران های مالی جهانی می باشد و از سوی دیگر افزایش روزافزون امکانات و سرمایه های انسانی می طلبد از دیدگاه منبع مزبور، وقوع بلایا ناشی از اثرات منفی مخاطراتی (Hazards) است که به خوبی مدیریت نشده اند (2009) ISRD، مدیریت بحران دارای چهار رکن اصلی شامل کاهش خسارت ها، آمادگی، واکنش و بازسازی و عادی سازی است. مدیریت بحران برای مواجهه با موقعیت های غافلگیر کننده و غیرمنتظره پیش از هر چیزی نیازمند تجربه، آمادگی، مهارت، مدیریت بحران، سرعت عمل، می باشد که کمک فراوانی در جهت پیشبرد حوادث در جهت حرکت سازمانی برای گذر از بحران بنمایند. با توسعه یافتن فناوری اطلاعات و ارتباطات که رویکردهای جدید را در بحث مدیریت بحران بازکرده است و تاثیر شگرفی را در حوزه مدیریت گذاشته است در این مقاله سعی شده است با توجه به مطالعات قبلی، روش های جدید اثربخش برای دست اندرکاران مدیریت بحران کشور مطرح نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سیستم سامانه واقعیت تکمیل یافته (Augmented Reality) ، سیستم مدیریت ارتباطی ، اطلاعاتی و مخابراتی ، بحران ، مدیریت بحران ، سیستم اطلاعات جغرافیایی