مقایسه حذف کروم توسط هیدروژل های سدیم آلژینات/کربن فعال و سدیم آلژینات/نانولوله کربنی

در این مقاله به مطالعه آزمایشگاهی جذب سطحی ناپیوسته کروم توسط دو نوع هیدروژل پرداخته شده است. هر دو هیدروژل بر پایه سدیم آلژینات سنتز شده است. سپس از افزاینده های کربن فعال و نانولوله کربنی در ساختار آن استفاده شده است. نمک کلرید کلسیم به عنوان عامل شبکه کننده در تهیه گرانولها انتخاب شد. میزان ماده کربنی و نیز غلظت کلرید کلسیم بهیته شد. سپس عملکرد جاذب های بهینه شده در حذف کروم تا رسیدن به نقطه تعادل و بیشترین جذب مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در جاذب سدیم آلژینات / کربن فعال شرایط بهینه 0,15 گرم کربن فعال و غلظت 0,05 مولار نمک کلرید کلسیم و در جاذب سدیم آلژینات / نانو لوله کربنی شرایط بهینه 0,25 گرم نانولوله کربنی و غلظت 0,05 مولار نمک کلرید کلسیم می باشد. بیشترین میزان حذف کروم یر جاذب تهیه شده با کربن فعال 2,5 mg/g و بیشترین میزان حذف کروم در جاذب سنتز شده با نانولوله کربنی1,8 mg/g در زمان 720 دقیقه به دست آمد.

کلیدواژه ها:

کروم ، هیدروژل ، کربن فعال ، نانولوله کربنی ، جذب سطحی