بهینه سازی راکتور ستون حبابی دوغابی جهت تولید گاز سنتز برای خوراک واحد متانول با استفاده از تریریفرمینگ

تریریفرمینگ یک ترکیب کمک گرفته از ریفرمینگ دیاکسیدکربن، ریفرمینگ بخار و اکسیداسیون جزیی متان جهت تولید موثر گاز سنتز در یک راکتور است. واکنشهای گرماگیر حرارت مورد نیاز خود را از واکنش گرمازا تامین میکنند. این مقاله، بمنظور ارزیابی شرایط عملیاتی بهینه در یک راکتور تری ریفرمر ستون حبابی دوغابی جهت تولید گاز سنتز برای خوراک واحد متانول انجام شده است. نسبت مطلوب H2/CO خروجی برای تولید متانول باید بین 1/5 تا 2 باشد. این راکتور میتواند بجای ریفرمرهای بخار و خودگرمای مرسوم استفاده شود. یک مدل ناهمگن ریاضی استفاده شد تا راکتور را در شرایط پایدار شبیه سازی کند. با مقایسه ی نتایج شبیه سازی راکتور سنتز متانول و داده های Air Products (1991) RUN E-8.1 ، معتبرسازی مدل انجام شد. جهت بهینه سازی شرایط عملیاتی، از روش تکامل تفاضلی استفاده شد. در شرایط بهینه، دمای خوراک و نسبت واکنش دهندهها H2O/CH4)، CO2/CH4 و (O2/CH4 به ترتیب 1100 کلوین، 2/46، 1/30 و 0/4 هستند. تبدیل متان، بازدهی هیدروژن و نسبت H2/CO خروجی به ترتیب 92 درصد، 1/81 و 1/77 بدست آمدند. در این پیکریندی جدید دمای درون بستر کاتالیستی به 1157/5 رسید.

کلیدواژه ها:

راکتورستون حبابی دوغابی ، تری ریفرمر ، بهینه سازی ، تکامل تفاضلی ، تولیدگازسنتز