ارایه یک الگوریتم ویکور فازی جهت خوشه بندی شبکه های بین خودرویی

شبکه بین خودرویی شبکه ای است که در آن خودروها بصورت نودهای پویا باهمدیگر فعالیت می کنند و یک بستر مناسب برای توسعه سیستم های هوشمند حمل و نقل هستند. ارتباط پایدار در یک شبکه بین خودرویی منجر به ایمنی راننده و مدیریت بهتر ترافیک می شود. با تکنیک خوشه بندی که وسایل نقلیه مشابه را در گروه های مشابه سازماندهی می کند، یک روش برای بهبود ثبات اتصال در یک شبکه بین خودرویی است. خوشه بندی منجر به کاهش تبادل اطلاعات میان وسایل نقلیه و تسهیل ارتباطات، ساخت شبکه قوی تر و مقیاس پذیرتر می شود. روش ویکور فازی که یک روش تصمیم گیری چند معیاره است، می تواند معیارهای مختلفی از جمله سرعت، جهت حرکت، محل خودرو و حتی امنیت و تاخیر وسایل نقلیه را جهت خوشه بندی درنظر بگیرد تا خوشه هایی پایدار با طول عمر بالا و درنتیجه شبکه ای پایدارتر و مقیاس پذیرتر را داشته باشیم. مطالعات شبیه سازی نسبی در یک محیط بزرگراه بخوبی ارایه، معرفی و مقایسه آنها با اکثر الگوریتم های خوشه بندی استفاده شده در شبکه های بین خودرویی، مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی پایداری و زمان اجرا را همراه با عملکردی بهتر نسبت به الگوریتم-های موجود بهبود می دهد.

کلیدواژه ها:

شبکه بین خودرویی ، سیستم حمل و نقل هوشمند ، تصمیم گیری چند معیاره ، خوشه بندی