بررسی میدانی کنترل تراکم روسازی های آسفالتی به کمک سیستم تراکم سنج الکترومغناطیسی

تراکم یکی از مهمترین پارامترهای کیفیت مخلوط های آسفالتی است. تراکم ناکافی مخلوط آسفالتی از مشکلات اجرایی رایج امروزی است که منجر به خرابی های زودرس در لایه های آسفالتی می شود. اگرچه روش مغزه گیری دقیق ترین روش تعیین وزن مخصوص آسفالت است، اما این روش بسیار زمانبر و هزینه بر است. دو روش متداول جایگزین برای آن عبارتنداز آزمون های غیر مخرب هسته ای و الکترومغناطیسی. با استفاده از روش تراکم سنجی الکترومغناطیسی میتوان نتایج تراکم را در هر نقطه خیلی سریع تر و ایمن تر از دیگر روش های تعیین وزن مخصوص به دست آورد. چندین دستگاه تراکم سنج الکترومغناطیسی در کشور ما تهیه شده است که در این پژوهش دستگاه Pave Tracker Plus Model 2701-b مورداستفاده قرار گرفت. در تحقیق حاضر با انجام آزمون های میدانی بر روی دو قطعه آزمایشی در دو پروژه اجرای آسفالت رویه در تهران و میگون، عملکرد این دستگاه در تعیین تعداد گذر غلتک برای رسیدن به تراکم کافی و همچنین دقت این دستگاه در تعیین میزان وزن مخصوص آسفالت در محل بررسی شده است. تاثیر غلتک های چرخ فلزی و چرخ لاستیکیبر میزان تراکم لایه آسفالتی از دیگر نکاتی بود که مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از دستگاه تراکم سنج الکترومغناطیسی به نتایج مغزه گیری نزدیک بود و برای تعیین تعداد گذر غلتک لازم برای به دست آوردن حداکثر تراکم نیز نتایج مطلوبی حاصل شد. همچنین نشان داده شد که غلتک چرخ فلزی نقش بسیار مهمتری را در حصول تراکم نسبت به غلتک چرخ لاستیکی ایفا می کند و در صورت استفاده از غلتک چرخ لاستیکی باید از تعداد گذر بیشتری استفاده شود تا به تراکم مناسبی دست یافت.

کلیدواژه ها:

تراکم ، دستگاه تراکم سنج الکترومغناطیسی ، مغزه گیری ، غلتک