مطالعه اثر تغییر مشخصات تراکم خاک بستر و اصطکاک بین لایه ای برعکس العمل روسازی به روش عددی

در این مقاله قابلیت بارگذاری، حداکثر و حداقل تنش ها و کرنش های خاک بستر یک روسازی انعطاف پذیر با استفاده از روش میکروسازه ای والمان محدود و به صورت عددی بررسی شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی مشخصات خاک بستر از جمله مدول الاستیسیته، میزان نشست و کرنش ها و ضریب اصطکاک بین لایه ای و رابطه آنها با بارهای مختلفبود. در این راستا یک خاک بستر با تراکم های مختلف کم، متوسط و زیاد در نظر گرفته شد که برای هر یک از حالات سه مقدار اصطکاک بین لایه ای تعریف کردید. پس از مدلسازی بدنه راه، سطح روسازی تحت نشست های مختلف قرار داده شد. در نهایت 27 حالت مختلف بررسی شدند. نتایج بیانگر این بودند که با افزایش با افزایش بارگذاری به طور پیوستهتنش ها افزایش یافتند و از یک مقدار به بعد با افزایش بار تنش ها در خاک تقریبا ثابت ماند و همچنین هنگامی که بار موجود به صورت کاملا قایم اعمال گردید ضریب اصطکاک تاثیر چندانی بر تنش های ایجاد شده در خاک بستر نداشت از این رو جهت کاهش میزان تنش ها و کرنش ها می توان مدول الاستیسیته خاک بستر را افزایش داد که یکی از روش هایمناسب استفاده از ژیوگریدها در سطح خاک بستر می باشد.

کلیدواژه ها:

تراکم خاک بستر ، روسازی انعطاف پذیر ، تحلیل المان محدود ، اصطکاک بین لایه ای