بررسی تنوع ژنتیکی، سازگاری و معرفی مناسب ترین ژرم پلاسم ThymuS برای مناطق شمال غربی ایران

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی، سازگاری و معرفی مناسبترین ژرم پلاسم برخی گونه های جنسی اویشن، به مدت سه سال (90- 1388) انجام پذیرفت. به همین منظور بذر 69 اکسشن از گونه های مختلف آویشن در ایستگاه تحقیقاتی سامیان در گلدانهای جیفی و سپس در عرصه کشت گردید. فاکتورهای مانند: 50 درصد گلدهی، ارتفاع بوته ها، تعداد ساقه، میزان بیومسی، مقدار ماده خشک، وزن هزار دانه ووزن بذر در هر بوته دراکسشنهای مختلف اندازه گیری و دادههای برداشت شده تجزیه واریانس گردید. نتایج نشان داد که از نظر ارتفاع بوته، اکسشنهای 29 و 64 به ترتیب مربوط به T .VulgariS و T. KOtSchynuS با منشاء نامعلوم. اکسشنهای 64 و 73 به ترتیب مربوط به T.VulgariS و T.migricuS با منشاء استان آذربایجان غربی بیشترین سطح بوته را داشتند. از نظر تعداد ساقه درهر بوته اکسشنهای 64 و 44 به ترتیب مربوط به T.migrhcuS با منشاء استان آذربایجان غربی و T. lancifoliuS با منشاء استان کردستان. از نظر ماده خشک درهر بوته اکسشنهای 69 و 68 یعنی به ترتیب T. lanciifoliuS با منشاء استان مرکزی و T.daenenSiS با منشاء استان اصفهان ، بیشترین وزن ماده خشک را داشتند. از نظر وزن هزاردانه اکسشن های 7 و 20 یعنی به ترتیب T.KOtSchyanuS با منشاء استان زنجان و T. fedchenkOil با منشاء استان آذربایجان غربی بیشترین وزن هزار دانه را در میان اکسشنها داشتند. میانگین بیشترین اسانس در بین اکسشن ها 29 و 28 به ترتیب متعلق به T. pubescens s kotschyanus .بود

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، سازگاری ، ژرم پلاسم ، آویشن