لزوم باز طراحی پرسشنامه فرهنگ ایمنی

هدف: طبق آمار منتشر شده، علت اصلی وقوع حوادث در ایران، بی احتیاطی و انجام کارهای نا ایمن است. بنابراین ضروری است نسبت به شناسایی ساز و کارهای ارتقاء فرهنگ ایمنی اهتمام ورزیده شود. بدین منظور می بایست ابتدا فرهنگ ایمنی را ارزیابی نمود که در این تحقیق از پرسشنامه استاندارد شده فرهنگ ایمنی استفاده شد. روش بررسی: این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی و روش انجام آن مبتنی بر رویکرد آمیخته است. جهت شناسایی ابعاد فرهنگ ایمنی از تحلیل عاملی اکتشافی و جهت ارزیابی دقیق تر فرهنگ ایمنی و نیز شناسایی ساز و کارهای ارتقاء آن از تحلیل تم استفاده شد. یافته ها: تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه نشان داد که فرهنگ ایمنی در جامعه مورد پژوهش مبتنی بر 6 بعد است که عبارتند از: شرایط و الزامات کاری ، سطح تبادل اطلاعات ، آموزش ، اولویت به ایمنی ، احساس ایمنی در محیط کار و تعهد مدیریت . همچنین میانگین نمره فرهنگ ایمنی کارکنان در هریک از ابعاد شناسایی شده محاسبه گردید. اما در روش کیفی، نتایج حاصل از تحلیل تم با نتایج تحلیل کمی، همسویی نداشت. نتیجه گیری: در خلال این تحقیق مشخص شد، پرسشنامه مذکور از اثربخشی لازم برخوردار نبوده و نمی تواند سطوح عمیق فرهنگ ایمنی را مورد ارزیابی قرار دهد. بلکه از آن می توان صرفا در جهت بررسی طرز تلقی افراد از ایمنی استفاده نمود. لذا به دلیل اهمیت بالای ارزیابی فرهنگ ایمنی و تلاش برای ارتقاء آن و از طرفی نوپا بودن مقوله فرهنگ ایمنی در ایران، ضروری است محققین نسبت به تکمیل مراحل تکوینی و بازطراحی پرسشنامه فرهنگ ایمنی اهتمام ورزند.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، فرهنگ ایمنی ، ساز و کار ارتقاء ، پرسشنامه فرهنگ ایمنی