ارزیابی کیفی تناسب اراضی جهت کشت آبی سیب زمینی در منطقه جیرفت به روش فایو

از آنجایی که خاک مهمترین عنصر بیوسفر زمین است و بدون آن حیات در خشکی ها جریان و دوامی نخواهد داشت، حفظ و حراست از آن از اهمیت ویژهای برخوردار است.ارزیابی اراضی راهکاری برای استفاده بهینه از اراضی و جلوگیری از تخریباراضی، شناسایی ظرفیت تولید و انتخاب کاربری متناسب با ظرفیت تولید اراضی است.هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی کیفی تناسب اراضی منطقه جیرفت برای محصول سیب زمینی بر اساس روش FAOمیباشد.برای انجام این مطالعه، اشکال اراضی مخروطه افکنه، پدیمنت و دشتشناسایی شد ،وبر روی هر سطح ژیومرفیک یک خاک رخ شاهد و در مجموع 3 خاکرخ شاهد حفر و نمونه برداری شد.بر اساس نتایج بدست آمده عوامل محدودکننده در منطقه شامل خصوصیات فیزیکی خاک به ویژه میزان سنگریزهو خصوصیات حاصلخیزی مانند ماده آلی خاک و هم چنین شوری میباشد.نتایج نشان داد خاکرخ شماره1 حفر شده برروی سطح مخروطه افکنه، و خاکرخ شماره 3واقع بر سطح پدیمنت دارای کلاس تناسب اراضی نامناسب همیشگی (N2(و خاکرخ شماره2واقع بر روی دشت کلاس تناسب اراضی نامناسب فعلی(N1(میباشد.

کلیدواژه ها:

تناسب کیفی اراضی ، روش ریشه دوم ، منطقه جیرفت