بررسی ارتباط بین ذهن آگاهی، خودتخریبی و خودانتقادگری با عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه کرمانشاه

این پژوهش باهدف تعیین رابطه بین ذهن آگاهی، خودتخریبی و خودانتقادگری با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر،مقطع متوسطه شهر ستان کرمانشاه انجام پذیرفت. بدین منظور تعداد 200 نفر از دانش آموزان دبیرستان های شهرستان کرمانشا ه که در سا ل تحصیلی 94 - 95 مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش نمونه گیری خو شه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی میباشد ، برای گردآوری اطلاعات ضمن در نظر گرفتن معدل دانش آموزان به عنوان مقیاس سنجش عملکرد تحصیل ی از پرسشنامه های پرسشنامه فرا گیر ذهن آگاهی فرایبورگ، پرسشنامه 22 ماده ای سطوح خودانتقادگری تامپسون و پر سشنامه تجربه خود افسرده ساز بلات و همکاران ا ستفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره در نرم افزار spss-20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد متغیرهای پیشبین خودتخریبی و خودانتقاد گری بصورت منفی پیش بینی کننده ی معنیدار عملکرد تحصیلی میباشد، در حالیکه متغیر ذهن آگاهی قادر به پیش بینی معنادار عملکرد تحصیلی نبود. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیر سون بیانگر وجود رابطه منفی معنادار بین عملکرد تحصیلی با متغیرهای خود تخریبی و خود انتقادگری بوده و رابطه معناداری بین ذهن آگاهی و عملکرد تحصیلی به دست نیامد

کلیدواژه ها:

عملکرد تحصیلی ، ذهن آگاهی ، خودتخریبی ، خودانتقادگری