روشهای تفسیر قانون اساسی در حقوق اساسی تطبیقی

هرگز نمیتوان گفت که از میان چهار یا پنج روش تفسیری )یا بیشتر( یک یا دو روش درست هستند و سایر موارد اشتباه هستند. همچنین هرگز نمیتوان ادعا کرد که در یک کشور همواره و صرفا یک یا دو روش از میان روشهایتفسیری مورد استفاده قرار میگیرد. درواقع مطالعه تطبیقی بحث تفسیر قانون اساسی در کشورهای مختلف نشان میدهد که مساله استناد به روش تفسیر قانون اساسی یک امر نسبی است و نمیتوان در این خصوص جزم اندیشیکرد. از طرف دیگر، از آنجا که روشهای تفسیر قانون اساسی در حقوق اساسی تطبیقی از یک وضعیت نسبی برخوردار است و از آنجا که با اتخاذ هر کدام از روشهای تفسیری، ممکن است در ارزش و اهمیت برخی از قواعد تفسیری و اولویت بین آنها تغییراتی ایجاد شود، هرگز نمیتوان ادعا کرد که میتوان فهرست کاملی از قواعد تفسیری و شرایط قطعی به کارگیری آنها تعیین کرد. ارایه هرگونه فهرست منظم، منطقی و فراگیر در این خصوص غیرممکن است. زیرا ممکن است مرجع تفسیر قانون اساسی در خصوص یک دعوا یا قضیه از یک روش استفاده کند و در یک دعوا یا قضیه دیگر، از یک روش کاملا متفاوت استفاده کند و در نتیجه، ممکن است در این دو دعوا قواعد تفسیری کاملا مختلفی را به کار گیرد. پژوهش حاضر با روش تحلیلی تطبیقی به دنبال تبیین ماهیت تفسیر در دادگاه های قانون اساسی در کشورهای مختلف است.

کلیدواژه ها:

تفسیر ، قانون اساسی ، حقوق اساسی تطبیقی ، روش تفسیر