بررسی و مقایسه 8 هفته تمرینات معلق (TRX) و تمرینات با وزنه بر نیمرخ لیپیدی زنان غیرورزشکار

هدف تحقیق حاضر بررسی و مقایسه 8 هفته تمرینات معلق (TRX) و تمرینات با وزنه بر آپولیپوپروتیین M و نیمرخ لیپیدی زنان غیرورزشکار بود. بدین منظور 30 نفر که به صورت داوطلبانه، هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در 3 گروه 10 نفره توزیع شدند. پیش از شروع تمرینات، ارزیابی های اولیه شامل تعیین قد، وزن بدن، چربی بدن و شاخص توده بدنی (BMI) انجام شد. سپس گروه های تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه مورد مداخلات تجربی قرار گرفتند. پس از اتمام دوره تمرینی همه اندازه گیری های آنترومتریک با همان شرایط اولیه تکرار شد. از آزمودنی های تحقیق یک روز قبل از شروع پروتکل تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه در محل آزمایشگاه ساعت 8 الی 9 صبح نمونه های خونی در حالت ناشتا (به میزان 5 سی سی)، از ورید پیش بازویی (آنتی کیوبیتال) تمامی آزمودنی های به عمل آمد. داده های آماری جمع آوری شده به کمک نرم افزار آماری SPSS21 تجزیه و تحلیل شد. برای تعیین طبیعی بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد. سپس برای بررسی تغییرات بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک متغیره استفاده گردید. تمام آزمون های آماری با توجه به سطح معنی داری 0/05=α در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بین میزان کلسترول تام، HDL، LDL، درصد چربی و شاخص توده بدنی در سه گروه آزمودنی تفاوت معناداری وجود دارد همچنین آزمون پیگیری بونفرونی نشان داد که بین دو گروه مقاومتی با TRX و TRX با کنترل در تغییرات کلسترول تام، HDL، LDL درصد چربی تفاوت معناداری مشاهده شد (0.001=P). اما فقط در متغیر شاخص توده بدنی و HDL بین دو گروه تمرینی یعنی گروه TRX و گروه مقاومتی تفاوت معناداری وجود دارد (0.001=P). در سایر متغیرها بین این دو مداخله تفاوت معناداری وجود ندارد. به طور کلی یافته های پژوهش حاضر نشان داد هشت هفته اجرای TRX و تمرین مقاومتی باعث بهبود در عوامل مهم و درگیر در نیمرخ لیپیدی در زنان غیرورزشکار سالم گردید. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان از برتری تمرینات TRX به نسبت تمرینات مقاومتی در بهبود نیمرخ لیپیدی دارد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، تی آر ایکس ، لیپوپروتین کم چگال ، نیمرخ لیپیدی