بررسی تفسیری-تاریخی آیات آغازین سوره توبه در مسیله جهاد ابتدایی

علی رغم تفسیری که از آیات ابتدایی سوره توبه مبنی بر قتال با مشرکین می شود، مضمون آیات نشاندهنده نوعی مدارا و مهلت دهی به مشرکین است، آنهم مشرکینی که به سبب خصومت و عهدشکنی، تجاوز و تعدی و آغازگری به جنگ سزاوار هیچ مدارایی نیستند. در نهایت خداوند با نزول آیاتی که جنبه ایجاد رعب در بین مشرکان دارد به تهدید کسانی میپردازد که بارها بر عهدشکنی خود پافشاری کرده اند. در این آیات نشانی از امر خداوند مبنی بر جهاد ابتدایی دیده نمیشود، بلکه طبق آیات، مشرکین عهدشکن کسانی بودند که آغازگر جنگ با مسلمانان بودهاند. با این حال خداوند همچنان درباره آنها برخوردی حلیمانه دارد و تا جایی که به بدنه جامعه مسلمانان صدمهای وارد نشود باز هم به آنها فرصت می دهد تا حقیقت اسلام را بشناسند، رفتاری که در سیره نبوی نیز به وضوح مشهود است. در نهایت شواهد تاریخی بیان می کنند که به موجب این آیات هیچ مشرکی کشته نشده است و حتی بعد از این آیات همچنان قبایلی مشرک بوده اند. این آیات باعث شکستن آخرین مقاومتهای پایگاه های اصلی مشرکین شده است.

کلیدواژه ها:

سوره توبه ، برایت ، مشرکین ، اسلام ، خشونت ، جهاد ابتدایی