منطقه شرق جدید منجستر: رنسانس شهری یا فرصت طلبی شهری

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 539

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCLP02_006

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

در این مقاله ما این پرسش را مطرح می نماییم که یک شهر در حال کوچک شدن در زمانی که با یک بافت شهری سوراخ شده مواجه شود چگونه واکنش نشان می دهد. با توجه به پاسخ منچستر به جناح شرقی سوراخ شده است و پس از کسب اطلاع توسط یک مطالعه موازی لایپزیگ ما از رویکرد فعلی شهر استفاده می کنیم تا به نقد سیاست بازسازی شهری در انگلستان بپردازیم. رنسانس شهری به وعده ارایه شهرهای پایدارتر می پردازد که کامل تر، جامع تر و با امکانات برابر بیشتر می باشند. با این حال، مطالعه منچستر نشان می دهد که تلاش برای اصل کسر جمعیت از این شهر در بهترین وضعیت حالتی شکننده دارد، البته با وجود تعداد زیادی از سیاست هایی که در حال حاضر در محل اجرا می شوند تا از این رنسانس شهری در انگلستان حمایت کنند. در اینجا این گونه استدلال شده است که منجستر به مانند لایپزیگ به احتمال زیاد با یک جنگ مداوم مواجه می شود تا بتواند به جذب ساکنانی که از کرانه های حومه اش باز می گردند کمک کند. این امر به ویژه در مورد بازار خانواده صدق پیدا می کند که ما به عنوان یک عنصر مهم برای رشد جمعیت بلند مدت و پایدار در هر دو شهر شناسایی نمودیم. ما مورد منچستر شرقی جدید را استفاده می کنیم تا بررسی کنیم که چطور گفتمان مرتبط به رنسانس شهری، مخصوصا مواردی که به شهرسازی با تراکم بیشتر مربوط می شود، تعدادی از گزینه های موجود در لیپزینگ، به عبارت دیگر مدیریت عملکرد دراز مدت شهر را غیرمحتمل می شمرد. ما نشان می دهیم که اگر چه منچستر به ناچار متعهد به دستور کار رنسانس شهری است، اما در عمل منجستر شرقی جدید نشان دهنده یک رویکرد بسیار عمل گرایانه تر اما به همان اندازه اجتناب ناپذیر بود. علت این امر از دیدگاه ما شکاف بین رنسانس و بازسازی است که توسط امین و همکاران (نقل در نه خیلی برای تعداد معدودی: بریستول: انتشارات سیاست: 2000) توصیف شد. آنها مورد اول را به عنوان شهرسازی برای طبقه متوسط و مورد دوم را به عنوان شهرسازی برای طبقه کارگر نامگذاری نمودند. اگر چه این رویکرد فرصت طلبانه در نهایت ممکن است در تولید توسعه بر روی زمین موفق شود، ولی به یک مسیله اساسی و مزمن اشاره نمی کند، یعنی ترکیبی از فشار و کشش که جابجایی خانواده ها به مناطق حومه را مشاهده می کند. بنابراین، اگر جوامع موجود در منچستر شرقی مجبور شوند منطقه خود را به خاطر تازه واردان و مخصوصا خانواده های با سطح بالاتر سرمایه اجتماعی و درآمد بالاتر شناور یا معلق کنند، سیاست شهری انگلستان باید به چالش کشیده شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

پرستو قربانی

دانشجوی کارشناسی، گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

منا شفعی

دانشجوی کارشناسی، گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

زهرا سلجوقی

دانشجوی کارشناسی،گروه شهرسازی،واحد مشهد،دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران