ریزپهپادRQ170 و تاثیر سربالک بر ضریب پسای آن

هواپیماهای کنترل شونده از راه دور یا پهپادها به دلیل ماموریتهایی همچون نظامی و جاسوسی و اهمیت آن، بهوفور موردبررسی قرار میگیرند. گران بودن هزینههای پروازی منجر به ساخت پرندههای کوچکتر به نام ریزپهپاد شد. برای افزایش نسبت کارایی آیرودینامیکی راههای مختلفی وجود دارد که یکی از آنها استفاده از سربالک میباشد. این وسایل علاوه برافزایش راندمان مصرف سوخت، اثر نسبت منظری را بیشتر میکنند و باعث میگردند که کارایی آیرودینامیکی بال افزایش پیدا کند. در مقاله حاضر با استفاده از پهپاد RQ170 به ساخت ریزپهپاد 30 سانتیمتری آن توسط پرینتر سهبعدی با مشخصات ایرفویل GOE344 پرداخته و با استفاده از دو سربالک دایروی ساختهشده با همین ایرفویل و ابعاد 2 و 3 سانتیمتری به دنبال بهینه کردن مشخصه ضریب پسا به روش تجربی با تونل باد مدارباز و دمشی میپردازیم. این آزمایش در پنج رینولدز 14173، 22048، 29923، 37797 و 42522 انجام گرفت و نتایج نشان داد سربالک 3 سانتیمتری از مدل دیگر آن به دلیل کاهش ضریب پسای بیشتر بهینهتر است و سپس با استفاده از این سربالک در سه سرعت 6، 9 و 27 متربرثانیه در زوایای حمله مختلف به بررسی ضریب پسا پرداختیم که نتایج نشان داد بهترین سرعت برای حالت کروز، سرعت 9 متربرثانیه با کاهش ضریب پسا 32 درصدی میباشد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که با افزایش سرعت از 6 به 9 متربرثانیه کاهش ضریب پسا بیشتر و سپس با رسیدن سرعت به 27 متربرثانیه این کاهش کمتر دیده میشود

کلیدواژه ها:

پهپاد ، ریزپهپاد ، سربالک دایروی ، ضریب پسا