نقش هوازدگی در تغییر ویژگیهای زمین شناسی مهندسی گرانیتها در توده باتولیتی الوند

هوازدگی از عوامل مهم و کنترل کننده ویژگیهای فیزیکی و مهندسی گرانیتها است. هوازدگی به شدت وابسته به ترکیب کانیشناسی و بافت گرانیت است. پژوهش حاضر نقش هوازدگی را بر روی ویژگیهای پتروگرافی، فیزیکی و مهندسی توده سنگ و سنگ بکر در توده باتولیتی الوند را نشان میدهد. اثر هوازدگی بر روی سنگ بکر به نحوی است که باعث کاهش وزن واحد حجم (خشک، مرطوب و اشباع) و وزن مخصوص بخش جامد و افزایش تخلخل و جذب آب می شود . تغییر در ویژگیهای فیزیکی گرانیت منجر به کاهش ویژگیهای زمین شناسی مهندسی آنها مانند مقاومت فشاری تک محوری، سختی اشمیت و شاخص دوام پذیری میشود. علت این تغییرات را میتوان مربوط به تغییر ساختار پتروگرافی و گس ترش سطوح ضعف در سنگ دانست. پژوهش حاضر نشان میدهد که این کاهش در مونزوگرانیتهای منطقه نسبت به سایر گرانیتوئیدها بیشتر است. از علل این امر میتوان به اندازه درشت ذرات و کانی شناسی مونزوگرانیت اشاره نمود . از اثرات مخرب هوازدگی بر روی توده سنگ، کاهش کیفیت آن است. کاهش کیفیت توده سنگ منجربه بروز ناپایداری شیروانی - های سنگی در منطقه میشود. با افزایش میزان هوازدگی از حالت تازه (هوانزده) به متوسط هوازده، سنگ از حالت پایدار دچار ناپایداری سقوط سنگ، واژگونی، لغزش سنگی و لغزش گوهای میگردد.

کلیدواژه ها:

ویژگیهای مهندسی ، هوازدگی ، شیروانیهای سنگی