پیامد افزایش قضاوت مدیریتی در استاندارد حسابداری بر مدیریت سود

کمیته ی تدوین استانداردهای حسابداری ایران به رویکرد هماهنگ سازی توجه داشته و در تدوین استانداردها از استانداردهای بین المللی استفاده می کند .از مهمترین ویژگی های شرکت های سهامی ،تفکیک مالکیت ازمدیریت است و گزارش های مالی، منابع مهم اطلاعاتی برای تصمیم گیری های اقتصادی به شمارمی روند که مدیران، سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر استفاده کنندگان برای رفع نیازهای خود ازآنها استفاده می کنند. ازآنجایی که اطلاعات به صورت یکسان دراختیار استفاده کنندگان قرار نمی گیرد، بین مدیران و سرمایه گذاران عدم تقارن اطلاعات ایجاد می شود.این عدم تقارن ،امکان دسترسی انحصاری مدیران به بخشی ازاطلاعات را فراهم می نماید همچنین انگیزه هایی مانند پاداش،هموارسازی سود ومقررات گریزی این امکان رابرای مدیران به وجود می آورد تادرجهت منافع خود دست به اعمال مدیریت سود بزنند.از این جهت کشور ایران از جمله کشور هایی است که استاندارد گزارشگری مالی بین المللی را پذیرفته و به کار گرفته اند و با تغییر استانداردهای مبتنی بر قوانین به استانداردهای مبتنی بر اصول تصمیم گیری می کنند. قابلیت کلیدی این تغییر افزایش دامنه قضاوت مدیریتی در استفاده از استانداردها می باشد. این دامنه افزایش یافته به طور مثبت با مدیریت سود مرتبط است.پژوهش مقاله از محیط منحصر به فرد ایران جهت بررسیعواقب ناشی از افزایش دامنه قضاوت مدیریتی استفاده می کند. لذا با توجه به اینکه استاندارد گزارشگری مالی بین المللی فرصت بیشتری برای انتخاب و قضاوت مدیریت ارایه می کند ، این تغییر نهادی یک معیار های سری زمانی اجباری برای مطالعه عواقب افزایش دامنه قضاوت مدیریتی ایجاد کرده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت سود ، قضاوت مدیریتی ، استاندارد حسابداری