ویژگی ها و کاربرد ژیوسنتیک ها در سدسازی و علوم مهندسی

با توجه به ارزش آب وکنترل آن برای دستیابی به مصارف آشامیدنی، کشاورزی و همچنین کنترل سیلاب ها و تولید انرژی،همواره از آب و صنایع مربوطه به آن به عنوان یکی از شاخص های توسعه هر کشور یاد میشود . مواد و مصالح نوین درساخت سازه های هیدرولیکی بتنی و خاکی جهت تعیین عملکرد و بهبود کیفیت می تواند بسیار کارآمد و موثر باشد، از جملهاین مصالح ژیوسنتیک ها هستند. ژیوسنتیک ها موادی هستند که همگام با پیشرفت صنعت پتروشیمی با استفاده از انواعمختلف پلیمرها ساخته شده و استفاده از آنها به عنوان مصالحی جدید در رابطه با طرح های آب و خاک مورد استقبالمهندسین و کارشناسان در بسیاری از کشورهای جهان قرار گرفته است. بطور کلی ژیوسنتیک عنوانی فراگیر برای توصیفصفحات نازک و انعطاف پذیری است که در داخل توده خاک و یا در ارتباط با مصالح خاکی با اهداف مختلفی همچون مسلحسازی، جداسازی، عایق بندی رطوبتی، مهار فرسایش، ایفای نقش صافی (فیلتر)، زهکشی و غیره مورد استفاده قرارمی گیرد.ژیوسنتیک ها را می توان به سه گروه گسترده ژیوممبرین، ژیوتکتسایل، ژیوگرید تقسیم کرد. دراین مقاله نیز سعی برآنشده که با توجه به ناشناخته تر بودن مصالح مصنوعی، بر اهمیت ژیوسنتیک ها بلاخص نقش موثر ژیوممبرین و ژیوتکستایل درپروژه های سدسازی و علوم مهندسی تاکید گردد. مزایای ژیوسنتیک ها باعث می شود که این محصولات بتوانند جایگزینبسیار مناسبی برای مصالح سنتی باشند ولی به علت کمبود تجربه در استفاده از این محصولات و همچنین حساسیت بسیاربالای آنها ، در اجرای این محصولات باید توجه و دقت بالایی مبذول کرد.

کلیدواژه ها:

ژیوسنتیک ، پلیمر ، ژیو ممبرین ، ژیوتکتسایل ، ژیوگرید