نقش ناگویی خلقی در پیش بینی سبک های حل تعارض زوجین

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی ناگویی خلقی در انتخاب سبک های حل تعارض در زوجین شهرستان مشهد بود این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود جامعه آماری شامل کلیه زوجین ساکن در شهر مشهد در سال 1393 بودند که برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و نمونه پژوهش 150 نفر بود ابزارهای به کار رفته در این پژوهش پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو TAS-20 و پرسشنامه سبک های حل تعارض بود. نتایج حاصل از تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون نشان داد که ناگویی خلقی پیش بین معناداری برای سبک سازنده در جهت منفی است نتیجه گرفت که ناگویی خلقی می تواند از طریق ایجاد ساز وکارهای هیجانی در پدیدآیی سبک های حل تعارض تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، سبک های حل تعارض ، زوجین