معماری زمینه گرا از منظر اقلیم در طراحی اقامتگاه موقت

در این مقاله به بررسی ضرورت توجه به معماری زمینه گرا در طراحی اقامتگاه گردشاگری جهت رسیدن به معماری پایدار پرداخته شده است. در نهایت، تحلیل محتوا و استنباط منطقی به منظور تعیین رویکردهای زمینه گرایی و ترکیب آن با تجارب معماری سنتی بیرجند با اتکا به بررسی کیفی شواهد مندرج در کتب و شواهد میدانی به منظور تعیین رویکردها، صورت گرفت. برای رسیدن به معماری پایدار بایستی به تمام نکات مهم در زمینه گرایی توجه داشت؛ خواه زمینه گرایی در مقیاس محلی مطرح باشد، خواه در مقیاس منطقه ای و جهانی. در این میان روند طراحی معماری بایستی مورد باز خوانی قرار گیرد. شرایط اب و هوایی در کویر دشوار است اما با طراحی همساز با اقلیم در این مناطق گذشتگان بر شرایط دشوار آن فایق آمده و زندگی در این مناطق را آسان نموده اند.

کلیدواژه ها:

کویر ، معماری ، اقامتگاه ، موقت ، اقلیم