ارزیابی و مقایسه تطبیقی وضعیت کاربری اراضی شهری کلانشهرهای ایران

دسترسی عادلانه به کاربری های شهری و استفاده بهینه از کاربری ها یکی از مولفه های اساسی در توسعه پایدار و عدالت اجتماعی است . امروزه مفهوم زمین و فضای شهری هم به لحاظ طبیعی و کالبدی و هم به لحاظ اقتصادی - اجتماعی تغییر کیفی پیدا کرده و در نتیجه ابعاد و اهداف کاربری اراضی نیز وسیع و غنی شده است . لذا استفاده از زمین و فضا به عنوان یک منبع عمومی، حیاتی و ثروت همگانی، باید تحت برنامه ریزی اصولی انجام پذیرد . با توجه به اهمیت این موضوع، ما در این پژوهش به بررسی و تحلیل وضعیت کاربری اراضی شهری )جایگاههای آتش نشانی، پارکها،فضای سبز،میادین میوه وتره بار،کاربری اراضی ورزشی تحت پوشش شهرداری ها (در کلانشهرهای مشهد،اهواز،تبریز،شیراز،اصفهان،قم،کرج پرداختیم. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش تحلیلی –آماری واسنادی می باشد نتایج نشان می دهد که، وضعیت موجود ومطلوب میزان مساحت وتعداد کاربری های فوق الذکر در کلانشهرهای کشور متفاوت بوده است و کلانشهر اهواز از نظر تعداد ایستگاههای آتش نشانی با 3 ایستگاه کمتر از وضعیت مطلوب در مرتبه 5، مساحت پارکهای شهری با 25 %کسری نسبت به مساحت مطلوب در رتبه سوم،از جهت میزان مساحت فضای سبز تحت پوشش شهرداری رتبه هفتم از نظرتعداد بازارهای میوه وتره باردایمی پس از کلانشهرکرج رتبه دوم، بازارهای میوه وتره بار موقت رتبه پنجم وکاربری اراضی ورزشی تحت پوشش شهرداری رتبه چهارم را به خوداختصاص داده است و با توجه به این موضوع وبه طورمیانگین دربین 7 کلانشهر رتبه پنجم را از نظر کاربری های فوق الذکردارد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی شهری ، کلانشهرها ، کمی و کیفی ، ایران ، اهواز