دیاتومه های اپی بنتیک روی اجسام شناور در سواحل ایرانی خلیج فارس

اجسام شناور در محیط های دریایی برای مدت های طولانی نقش بستر را برای یک سری از گونه های اختصاصی داشته اند. این بسترها شامل جلبک های شناور، چوب و دیگر اجسام، بعنوان زیستگاه و همچنین عامل جابجایی برای موجودات کف زی عمل می کنند. در دهه های اخیر این اجسام شناور که باقی مانده های انسانی و دردرجه ی اول شامل پلی مرهای پلاستیکی غیرقابل تجزیه اند، افزایش یافته است. این بسترها حاملانی برای پراکنش و همچنین معرفی گونه های دریایی مهاجم به بدنه های آبی جدید هستند. در این مطالعه جوامع دیاتومه ای روی اجسام شناور (پلاستیک ، چوب، فلز و غیره) در امتداد همه سواحل ایرانی خلیج فارس برای اولین بار و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج اولیه نشان می دهد که بخش های مختلف جغرافیایی دارای فراوانی های مختلفی ازدیاتومه ها هستند که البته این فراوانی از الگوی واضحی از شرق به غرب پیروی نمی کند. نتایج همچنین حاکی از این است که چوب های شناور دارای بیشترین تنوع و تراکم دیاتومه ها هستند. بیشتر گونه های دیاتومه ای مشاهده شده از نوع متحرک Navicula spp., Nitzschia spp هستند و فقط تعداد کمی از آنها از نوع ساکن Navicula spp می باشند. آنالیزهای بعدی داده ها که در حال انجام است ساختار و ترکیب جامعه را روشن خواهد ساخت

کلیدواژه ها:

جوامع دیاتومه ای ، اجسام شناور ، سواحل خلیج فارس