افزایش تولید نانوفایبر بیوسلولز با سوبستراهای ارزان با روش آماری Combine

سلولز باکتریایی یک نانوماده طبیعی با قطر الیاف کمتر از 50 نانومتر می باشد. چالش اصلی تولید سلولز باکتریایی بازدهی پایین تولید است. افزایش بازدهی تولید، بهره دهی تولید را افزایش و هزینه های تولید (محیط کشت، برداشت سلولز و ...) را کاهش می دهد. در این تحقیق از استوباکتر زایلینیوم BPR 2001 بعنوان سویه تولید و طراحی آماری کمباین برای بهینه سازی پارامترهای فرایند تولید نانوفایبرهای بیوسلولز استفاده شد. روش کمباین یکی از روش های طراحی آماری است که عوامل فرایند را علاوه بر اجزا مخلوط محیط کشت در نظر می گیرد. اجزا محیط کشت شامل ملاس g/l 220-55، شربت خیسانده ذرت CSL و ml/l 160-0 و اتانل w/v 0-2% و PH بعنوان پارامتر فرایند 2، 5،6 بود. 33 آزمایش در دمای بهینه رشد ͦ C 30 انجام شد. با استفاده از این روش g/l و 14/14 بیوسلولز با استفاده از محیط کشت ملاس CSL- بدست آمد در حالیکه در همان شرایط با محیط کشت استاندارد HS g/l و 1/9 بدست آمد. پارامترهای بهینه برای تولید شامل ملاس 140 g/l، و ml/l 160 CSL، بدون اتانل PH و 4/7 در دمای 30 ͦ C بودند. همچنین نشان داده شد که سلولز تولیدی نسبت به سلولز گیاهی درجه بلورینگی و خواص مکانیکی بالاتری دارد. بعنوان نتیجه نهایی اینکه در این تحقیق نشان داده شد که استفاده از روش آماری کمباین سویه استوباکتر زایلینیوم BPR 2001 پتانسیل بالایی برای تولید زیاد سلولز باکتریایی از محیط کشت ارزان دارد

کلیدواژه ها:

سلولز باکتریایی ، نانوفایبر ، استوباکتر زایلینیوم BPR2001 ، طراحی آماری کمباین ، تولید