مقایسه ژنتیک مولکولی دو واریته مورفولوژیکی مشابه از میگوی ببری سبزخلیج فارس با استفاده از بخشی از Internal Transcribed Spacer – I (ITS –I )

میگوی ببری سبز Penaeus semisulcatus، مهم ترین و فراوان ترین عضو خانواده پنایید در خلیج فارس است. بر اساس الگوی رنگ بندی بدن و آنتن شلاقی، دو گروه مشابه مورفولوژیک PS-I و PS-II از گونه مذکور، در خلیج فارس تفکیک شده است. در این پژوهش روابط فیلوژنتیکی میان این دو گروه، با استفاده از ITS-I به عنوان نشانگر هسته ای گزارش می گردد. بنابراین، جهت تکثیر نشانگر مذکور، آغازگرهای ITSF1 و ITSR1 طراحی شدند. این آغازگرها بر اساس ترادف نوکلیوتیدی rRNA 18S و rRNA 5.8S گونه های مشابه طراحی گردیدند. الکتروفورز محصول PCR نشانگر مذکور روی ژل آگارز 1% نشان داد، اندازه ITS-I در نمونه های گروه 2 و PS-II بزرگ تر است. پارامترهای فیلوژنتیکی، بر اساس قطعه ای با طول 310-330 نوکلیوتید به وسیله نرم افزار MEGA6 تخمین زده شدند. نتایج حاصل از آنالیز توالی ها، نشان داد ITS-I در هر دو گروه، غنی از GC و واجد توالی های تکراری ساده است GGA یکی از توالی های تکرای ساده در تمام نمونه ها بود. آنالیز فیلوژنتیکی ناحیه فوق، نشان داد دو گروه مذکور، دو شاخه جداگانه با واگرایی ژنتیکی 14/2% تا 30/9% تشکیل می دهند. در مقایسه با سایر گونه های جنس Penaeus این دو گروه موفولوژیک، از نظر ژنتیکی به یک دیگر نزدیک تر هستند. داده فوق وقوع گونه پنهان در میگوی ببری سبز را مورد توجه قرار میدهد

کلیدواژه ها:

آنالیز فیلوژنتیکی ، خلیج فارس ، میگوی ببری سبز ، نشانگر هسته ای