میانکنش سیستم های مورفینرژیک و گابایرژیک در هسته BLA بر رفتارهای شبه اضطرابی

اضطراب یک واکنش روانی، فیزیولوژیکی و رفتاری در پیش بینی یک رویداد بد می باشد که هسته قاعده ای - جانبی آمیگدال BLA ، یک جایگاه مهم مغزی در تنظیم اضطراب است. بیکوکولین به عنوان یک آنتاگونیست رقابتی در گیرنده های GABA-A عمل می کند که مانع اتصال گابا به گیرنده هایش می شود. مورفین نیز اثر اضطراب زدایی خود را از طریق سیستم -μ اوپیوییدی و سرکوب ورودی های مهاری گابا اعمال میکند. هدف این پژوهش، بررسی میانکنش بین مورفین و داروی گابایرژیک بر رفتارهای اضطرابی بود. رت های نر به صورت گروه های 6 تایی ابتدا بیهوش شده و در دستگاه استریوتاکسیک قرار داده شدند و هسته قاعده ای – جانبی آمیگدال بصورت یکطرفه مورد کانول گذاری قرار گرفت. سپس در دستگاه تست elevated plus maze قرار داده شدند. پارامترهایی میزان حضور در بازوهای باز، تعداد ورود به بازوهای باز و میزان فعالیت حرکتی حیوان مورد سنجش آماری قرار گرفت. بکارگیری درون صفاقی مورفین mg/kg 6، درصد حضور در بازوهای باز را افزایش داد. تزریق درون BLA بیکوکولین μg/rat 8، موجب افزایش رفتارهای اضطرابی شد. درحالیکه تزریق توامان درون BLA بیکوکولین μg/rat 8 همراه با دوز موثر مورفین mg/kg 6 نشان دهنده یک کاهش معنی دار در OAT% است. سیستم های اپیوییدرژیک وگابایرژیک، هردو سبب بروز تاثیرات مشابه بر اضطراب شدند. اما این دو سیستم بصورت موازی عمل کرده و اثرات سینرژیستیک دارند

کلیدواژه ها:

سیستم گابایرژیک ، آمیگدال ، ماز صلیبی شکل بالاتر از زمینه ، اضطراب ، رت