بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و سلامت روانی دانشجویان پسر دانشگاه علوم پزشکی زابل

سابقه و هدف: این پژوهش به منظور بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و سلامت روانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زابل انجام گردید. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده که جامعه آماری آن را دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زابل در سال تحصیلی 96-95 تشکیل دادند. لذا، به روش تصادفی ساده 50 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. در این مطالعه از دو نوع پرسشنامه هوش هیجانی و پرسشنامه سلامت روان استفاده گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. نتایج نشان داد که همبستگی بالا و معنی داری بین هوش هیجانی و سلامت روانی دانشجویان مورد مطالعه وجود دارد (001/0> P). به نظر می رسد افرادی که هیجان های منفی خود مانند اضطراب و ناامیدی را می توانند کنترل کنند، از سلامت روانی بالاتری برخوردار هستند.مواد و روش ها: بر اساس هدف اصلی پژوهش، از روش توصیفی و همبستگی استفاده گردید. جامعه آماری این مطالعه دانشجویان پسر دانشگاه علوم پزشکی زابل در سال تحصیلی 96-95 می باشند. نمونه این تحقیق مشتمل بر 50 نفر از جامعه مذکور می باشد که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری تصادفی استفاده گردید. برای سنجش هوش هیجانی دانشجویان مورد مطالعه از پرسشنامه هوش هیجانی که دارای 4 زیر مقیاس بود استفاده گردید. این زیر مقیاس ها شامل: خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط بود. پرسشنامه سلامت عمومی شامل 28 سوال 4 گزینه ای در چهار حیطه نشانه های جسمانی، نشانه های اضطراب، اختلال عملکرد اجتماعی و نشانه های افسردگی می باشد. این آزمون کلا وضعیت روانی – جسمانی فرد را نشان می دهد. نمره گذاری این آزمون بر اساس مقیاس 4 گزینه ای لیکرت تنظیم گردید. پس از تکمیل پرسشنامه، اطلاعات در نرم افزار Excel ثبت گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که در مورد متغیر هوش هیجانی و سلامت عمومی میانگین به ترتیب 47/98 و 39/17 به دست آمد. میانگین نمره آزمودنی ها در مورد خودآگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط به ترتیب 21/23، 46/21، 62/25 و 18/28 و میانگین نمره متغیرهای نشانه های جسمانی، نشانه های اضطراب، اختلال عملکرد اجتماعی و نشانه های افسردگی به ترتیب 89/4، 18/5، 73/4 و 59/2 به دست آمد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش هیجانی و سلامت روانی دانشجویان پسر دانشگاه علوم پزشکی زابل رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (001/0> P )، مقدار این همبستگی82/0 برآورد گردید. بنابراین افزایش هوش هیجانی دانشجویان با افزایش معنی داری در سلامت روانی آنها همراه شده است. احتمالا افرادی که می توانند به احساسات خود توجه کرده، آنها را درک نمایند و حالت های خلقی خود را بازسازی کنند، خواهند توانست تاثیر اتفاقات استرس زا را به حداقل رسانده و راحت تر با آن مقابله کنند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش و مشخص شدن رابطه هوش هیجانی با سلامت روان به مسوولان دانشگاه ها و سایر موسسات، برنامه ریزی و ارایه خدمات آموزشی مناسب برای بالا بردن هوش هیجانی و سلامت روان افراد پیشنهاد می شود. همچنین این مطالعه می تواند بستری باشد برای انجام مطالعاتی برای سنجش اثر بخشی مداخله هایی که جهت بالا بردن سلامت روان انجام خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سلامت روانی ، دانشجویان ، دانشگاه زابل