بررسی اثرات محیطی جنیستیین در مدل تجربی درد پیکری در موش های صحرایی

درد از شایعترین مشکلات انسان است. دردعمدتا مکانیسمی حفاظتی برای بدن است که به هنگام وقوع آسیب بافتی ایجاد میشود و باعث میشود فرد واکنشی جهت حذف محرک درد انجام دهد. در مطالعه حاضر اثر دارویی جنیستیین بر درد پیکری با استفاده از آزمون درد فرمالینی در موش های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی، از24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 200-250 گرم و در محدوده سنی 16-18 هفته استفاده شد. برای ایجاد درد پیکری از آزمون فرمالین استفاده شد.گروه شاهد فرمالین 1 درصد به حجم 50 میکرولیتر به صورت تزریق کف پایی و گروه های تیمار داروی جنیستیین 5) ،10 و 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت نمودند و 30 دقیقه پس از تزریق، آزمون فرمالین انجام گرفت. نتایج پژوهش حاضر مشخص نمود که جنیستیین در هر سه دوز 5 ، 10 و 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به طور معنی داری (P<0.05) پاسخ درد را در هر دو مرحله اول و دوم درد فرمالینی کاهش داد.

کلیدواژه ها:

درد پیکری ، جنیستیین ، آزمون فرمالین ، موش صحرایی