اثر نانو ذرات تیتانیوم دی اکسید بر الگوی بیان ژن کاتالاز و برخی خصوصیات بیوشیمیایی گندم زراعی در شرایط تنش خشکی

خشکی از عمده ترین خطرات برای تولید مطلوب گندم می باشد. در این آزمایش پاسخ الگوی بیان ژن کاتالاز و میزان آنزیم و برخی خصوصیات بیوشیمیایی به تنش خشکی در دو ژنوتیپ متحمل (کویر) و حساس (شاهپسند) گندم زراعی تحت تیمار ده میلیگرم بر لیتر نانوذره تیتانیوم دی اکسید (TiO2) بررسی شد. نتایج نشان داد تحت تنش خشکی محتوای پراکسید هیدروژن (H2O2) در گیاهان حساس در مقایسه با گیاهان متحمل به طور معنیداری افزایش یافت. نانو ذرات TiO2 باعث کاهش معنی داری در محتوای H2O2 شده به طوری که ژنوتیپ های متحمل، محتوای H2O2 پایین تری در مقایسه با ژنوتیپهای حساس نشان دادند. این کاهش اغلب با افزایش بیان نسبی ژن CAT و آنزیم کاتالاز به منظور محافظت از تنش خشکی در ژنوتیپ متحمل در مقایسه با ژنوتیپ حساس و همچنین در گیاهان تیمار شده با نانو ذرات TiO2 در مقایسه با گیاهان شاهد همراه بود که بیانگر افزایش درجه تحمل به خشکی در اثر حفاظت از سلول در برابر گونه های اکسیژن فعال بود و به توانایی گیاه گندم برای بقا و یا بهبود خسارت سلولی آن طی تنش خشکی کمک میکند واحتمالا منجر به پایداری عملکرد تحت شرایط مزرعه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

نانو ذرات ، تنش خشکی ، پاسخهای خسارت ، ژنCAT ، آنزیم آنتی اکسیدانت