تاثیر نیکل و کیتوزان بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و محتوی مالون دی آلدیید در بخش هوایی و ریشه گیاه همیشه بهار

در میان فلزات سنگین نیکل یکی از فلزات ضروری برای گیاهان میباشد که نقش کلیدی در فرآیندهای فیزیولوژیکی داشته و در مسیرهای متابولیکی مختلفی دخالت دارد. به هر حال، افزایش بیش از حد نیکل در گیاهان اثرات سمی دارد و باعث مهار فعالیت میتوزی، مهار فتوسنتز، کاهش رشد گیاه و اثرات سوء بر عملکرد و کیفیت میوه در گیاهان میشود. در سالهای اخیر برای کاهش اثرات نامطلوب تنشها، علاقه به کاربرد محرکهای بیولوژیکی افزایش یافته است. اخیرا گزارش شده است که کاربرد کیتوزان به عنوان کلاتکننده میتواند اثرات مثبتی بر تحمل فلزات سنگین در گیاه داشته باشد.بنابراین، در این تحقیق اثر غلظتهای مختلف کیتوزان0و0/125و0/250و0/5و 1 درصد( بر گیاهان همیشه بهار درمعرض غلظتهای مختلف نیکل 0و100و150 میلیگرم بر کیلوگرم ( مورد بررسی قرار گرفتند فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی ارزیابی شد. نتایج نشان داد تنش نیکل منجر به افزایش تولید مالون دی آلدیید و پراکسیداسیون لیپیدی در همه ی بخشهای گیاه شد و فعالیت کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در پاسخ به تنش نیکل افزایش یافت. نتایج نشان داد که کیتوزان میزان مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز را کاهش داد. احتمالا این اثرات کیتوزان به دلیل این بود که کیتوزان میزان جذب نیکل در ریشه و بخش هوایی و همچنین فاکتور تجمع بیولوژیکی ریشه و بخش هوایی را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

همیشه بهار ، نیکل ، کیتوزان ، آنزیم آنتیاکسیدانی ،