مطالعهی آزمایشگاهی جوشش استخری محلول دوجزیی آب و اتانول

در این پژوهش، ضریب انتقال حرارت جوشش استخری در ناحیه جوشش هسته ای برای سیالاتی نظیر آب خالص، اتانول خالص و محلول آب- اتانول روی یک گرمکن استوانه ای افقی از جنس فولاد ضد زنگ در فشار اتمسفر مورد بررسی قرار گرفت. مجموعه آزمایشات در غلظت های متفاوت و در شار حرارتی 5 تا 103 کیلو وات بر مترمربع انجام شده است. نتایج نشان می دهدکه ضریب انتقال حرارت با افزایش شار حرارتی برای آب خالص و اتانول خالص و نیز محلولی حاصل از ترکیب این دو مایع افزایش می یابد. ضریب انتقال حرارت در محلول- به استثنای غلظت مولی0/04 اتانول- کمتر از مقدار آن در اجزای خالص در همان شار حرارتی است. همچنین ضریب انتقال حرارت در غلظت مولی آزیوتروپ با خطای حدود 6 درصد، تقریبا با ضریب انتقال حرارت ایدهآل برابر میباشد. در نهایت بر مبنای نتایج آزمایشگاهی و با بهکارگیری الگوریتم ژنتیک مدلی جهت محاسبه ضریب انتقالحرارت محلول آب و اتانول با خطایی حدود 13 درصد ارایه گردید

کلیدواژه ها:

جوشش استخری هسته ای ، ضریب انتقال حرارت ، محلول آب و اتانول ، مدلسازی