امکان سنجی استفاده از زایدات مولکولارسیو و سرامیک بال در مخلوط های آسفالتی گرم

زمینه و اهداف: آگاهی های محیط زیستی در زمینه مشکلات محل های دفن پسماند صنعتی باعث شده میریت زایدات صنعتی با تاکید بر بازیابی مواد و انرژی در دستور کار صنایع مختلف قرار گبرد. یکی از روش های بازیافت پسماند تولیدی در صنعت نفت و گاز، استفاده از این زایدات در فعالیت های عمرانی می باشد . هدف اصلی از این پژوهش، امکان سنجی استفاده از زایدات صنعتی تولیدی واحد نم زدایی پالایشگاههای گازی در مخلوط های آسفالتی می باشد. مواد و روش ها: ازمایش ICP و XRF به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین و اجزاء تشکیل دهنده زایدات مولکولارسیو و سرامیک بال انجام شد، سپس آزمایشات دانه بندی و مرغوبیت مصالح روی این زایدات و مصالح تهیه شده قشر رویه انجام گرفت. تمامی مراحل این تحقیق با رعایت موازین اخلاقی و پزوهشی انجام شد. یافته ها: هر دو نوع زایدات غیرخطرناک می باشند. جذب آب در زایدات مولکولارسیو بیش از 10 برابر حد مجاز برای مصالح سنگی طبق استاندارد نشریه 234 است، از این رو این زایدات قابلیت جایگزینی با مصالح سنگی در مخلوط های اسفالتی را ندارد زیرا باعث ترک خوردگی در فصل زمستان می شوند.به علاوه وجود خلل و فرج زیاد در مولکولارسیو، قیر مصرفی را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. نتیجه گیری: زایدات مولکولارسیو به دلیل جذب قابل توجه آب به عنوان جایگزین مصالح سنگی توصیه نمی شوند ، همچنین مقایسه نتایج آزمایشات فیزیکی صورت گرفته روی زایدات سرامیک بال با حدود مجاز استاندارد موجود در نشریه 234 نشان دهنده پتانسیل مناسب این زایدات به عنوان جایگزین مصالح سنگی در مخلوط های آسفالتی می باشد.

کلیدواژه ها:

پسماند مولکولارسیو ، پسماند سرامیک بال ، آسفالت گرم