آلودگی هوا با امواج رادیویی ، بحرانی بی مدیریت

از زمان اثبات نظریه الکترومغناطیس ماکسول و تولید اولین نسل امواج رادیوی جهت استفاده بشر ، درباره خطرات تابش این امواج بر موجودات زنده خصوصا انسان تحقیقات و پژوهشهای مختلفی تا به امروز انجام شده ، لیکن صحت نتایج انتشار یافته همواره مورد بحث و اختلاف نظر بوده است. نتایج بدست آمده از پژوهشهای انجام شده در مراکز پژوهشی دولتی یا خصوصی در باره اثرات سوء تابش امواج الکترومغناطیس بر بدن انسان مورد رضایت افکار عمومی خصوصا ذینفعان نبوده و همین امر باعث شده است تا کمیته ها وکارگروههای بین المللی متشکل از دانشمندان و کارشناسان خبره در این زمینه اجماع نمایند. متاسفانه برای رعایت استانداردها و ابلاغها ی اعلام شده از سوی این مراجع ، متولی امینی وجود ندارد و ذینفعان به رعایت دستوالعملهای اغلب بدون بازنگری و سودآور ! اکتفا می نمایند. گویا آنها منتظرند تا شاهد آثار وخیم و نمایان تری از خطرات این امواج باشند تا پساز آن نسبت به مدیریت زیست محیطی این بحران قرن حاضر بپردازند. در این نوشتار به بحث پیرامون وضعیت بحرانی آلودگی امواج موجود و پیشنهادات و راهکارهای اجرائی در این زمینه می پردازد.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، امواج الکترومغناطیس ، مدیریت ، بحران