بررسی اثر تکیه گاه بر تشخیص آسیب در صفحات، با استفاده از تبدیل موجک گسسته دو بعدی

برای اطمینان از ایمنی سازه ها و سرویس‎دهی آنها برای اهداف مورد نظر، همه سازه ها، به خصوص سازه های مهم، به پایش و ارزیابی مداوم و منظم نیاز دارند. به همین دلیل روش‎هایی برای پایش سازه‎ها و تشخیص آسیب های موجود در آنها، بوجود آمده است. در این مقاله، با استفاده از روش تبدیل موجک به تشخیص آسیب‎های موجود در صفحات با شرایط تکیه گاهی مختلف، پرداخته میشود. به همین منظور یک صفحهی مربع شکل به ضلع یک متر در نظر گرفته شده است و شرایط تکیه‎گاهی برای آن به صورت چهار طرف گیردار، چهار طرف مفصل، سه طرف گیردار و طرهای فرض میشود. آسیبها نیز به صورت ترک هایی مستطیلی شکل و به روش کاهش ضخامت مدل می‎شوند. برای هر حالت تکیه‎گاهی، ترک‎هایی با عمق‎های مختلف بررسی می‎شود. در نهایت، پاسخ‎های بدست آمده از تحلیل اجزاء محدود صفحه را با استفاده از تبدیل موجک گسسته دوبعدی، تحلیل کرده و کم عمقترین ترک قابل شناسایی در هر حالت تکیه گاهی، بدست می‎آید. مشاهده می شود که این روش محل ترک ها را به صورت نقاط اوج و تغییرات ناگهانی در نمودار ضرایب موجک نشان می دهد و اینکه در حالت چهار طرف گیردار ترک‎هایی تا عمق نسبی یک درصد، در حالت سه طرف گیردار ترکهایی تا عمق نسبی سه درصد، در حالت چهار طرف مفصل ترک‎هایی تا عمق نسبی شش درصد و در حالت طرهای نیز ترک هایی تا عمق نسبی 30 درصد، قابل شناسایی هستند. مشاهده می شود که با افزایش گیرداری صفحه، توانایی روش مطرح شده در شناسایی ترک های ریز بیشتر می شود. نتایج بدست آمده برای طراحی و ارزیابی سازه های صفحه ای شکل و جلوگیری از تشکیل و پیشروی ترک‎های ریز در آنها مفید است.

کلیدواژه ها:

تشخیص آسیب ، صفحه ، تبدیل موجک ، ترک