بررسی تاثیر هندسه ی فرازش در بهبود عملکرد لرزه یی گنبد دیامتیک تک لایه

در بین سازه های فضاکار، گنبدها به دلیل دوام و پایداری بالا، جایگاه ویژه یی دارند. از آنجا که در سازه های فضاکار، تغییرات هندسه اصلی ترین عامل تعیین کننده ی مقادیر کنش ها هستند، در این نوشتار به بررسی اثر ایجاد فرازش و تغییر شرایط هندسی در عملکرد لرزه یی گنبد دیامتیک تک لایه پرداخته شده است. در این راستا، نسبت های هندسی خیز به دهانه در گنبدهای دیامتیک تک لایه ساده در یک گروه بررسی و سپس در سه گروه دیگر، به نحوی که هندسه های مختلف پوشش داده شوند. فرازش در گنبدهای دیامتیک تک لایه ی گروه اول اعمال شده است با انجام آنالیز دینامیکی تاریخچه ی زمانی غیر خطی با استفاده از 3 شتاب نگاشت مناسب و مقیاس شده براساس ضوابط استاندارد 2800، عملکرد لرزه یی مدل ها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج به دست آده د راین نوشتار، نشان دهنده ی اثر مطلوب فرازش در کاهش وزن گنبدها و بهبود عملکرد سازه یی است، به گونه یی که می توان با ایجاد فرازش مناسب تا حدود 16% در وزن گنبدها کاهش داشت.

کلیدواژه ها:

سازه ی فضاکار ، گنبد دیامتیک ، فرازش ، آنالیز تاریخچه ی زمانی ، نسبت های هندسی بهینه