بازنگری بر پایه های مشترک نظریه های مناسک تعامل و نحو فضا

شکل گیری فرآیندهای اجتماعی در متن زندگی روزمره در شهر و رابطه اجتماع و فضا موضوعی است که نظریه نحو فضا از دیدگاهی فضایی به آن پرداخته است. این نظریه که زیربنای اجتماعی خود را از نظریات دورکیم با رویکرد کلان الهام گرفته است، در مواردی هنوز ابهاماتی از دیدگاه حوزه جامعه شناسی دارد. از سویی دیگر نظریه مناسک تعامل نیز بر پایه همان سنت دورکیمی، اما در جامعه شناسی خرد بنا شده، و در بعد فضایی که بدان اشاره میکند ناتمام مانده است. هردو این نظریه ها به نقش اساسی مفهوم همحضوری در شکل گیری فرآیندهای اجتماعی اشاره میکنند اما هر یک از رویکردی متفاوت به اهمیت هم حضوری میرسند. بازنگری بر این دو نظریه و مفاهیم مشترک آنها از طریق مروری بر ادبیات، به نظریه لیبست میرسد که ترکیب این دو نظریه را پاسخ به سوال هایی میداند که در متن هر یک از آنها بی جواب مانده اند. چنین نظریه ای میتواند از سویی پشتوانه مباحث اجتماعی مطرح شده در نظریه نحو فضا را تقویت کند و از دیگر سو بعد فضایی نظریات اجتماعی را در حوزه جامعه شناسی روشنتر سازد

کلیدواژه ها:

نظریه نحو فضا ، نظریه مناسک تعامل ، همحضوری